Groots zonder zachte 'G'

Het eerste verslag vanuit mijn souterrain-kamertje! Tja ik zit niet meer op het HBO dus ik kan dit niet meer tijdens werktijd doen. Oftewel dit gaat allemaal van mijn badtijd af ;).
Nou ik hoop dat jullie niks spectaculairs verwachten, er is namelijk nog niet zo super veel spectaculairs gebeurd. De overstap in London was gewoon krap qua tijd. Ik zou om 16:55 landen en om 18:25 zou mijn vliegtuig richting Toronto vertrekken. Alleen het was al 17:20 voor ik uit het vliegtuig was, toen moest ik nog ruim 10 minuten in de bus naar een andere terminal toe. Daar aangekomen waren de balie's van AirCanada al dicht en ik had nog geen boarding pass. Maar goed een aardige man aan de balie ernaast probeerde AirCanada personeel te bellen alleen die gaven geen gehoor. Dus hij raadde aan om maar gewoon naar de gate te gaan. Natuurlijk was het de gate die het verste weg was. Op de schermen stond dan inmiddels al 'Gate Closing'. Dus deze held verdoofd van reistabletten aan het rennen gegaan. Kom ik daar aan staan er 3 van die bitchy troela's. Dus ik uitleggen dat ik geen boarding pass had.. Maar goed er werd maar half geluisterd, ik had ze al de benodigdheden gegeven en het zou enkele minuutjes duren. Dus natuurlijk 5 minuten voordat het vliegthuig zou vertrekken was het onderhand geregeld. Toen wilde ze uitleggen dat ik een boarding pass bij de balie had moeten halen. Dus ik maar gezegd dat ik dat ook wel wist alleen dat er niemand meer zat omdat ik net was aangekomen 'zucht'! Dan krijg je een 'Oh' terug en toen ben ik maar doorgelopen, dacht je kan me wat. Eenmaal in het vliegtuig zat ik langs het gangpad en langs een wat oudere mand die de hele rit geen kik heeft gegeven. Hij is zijn stoel niet uitgekomen. Natuurlijk had dit vliegtuig ook nog een half uur vertraging. Hoe rustig mijn linker helft was, zo druk de rechter helft; een hindoestaanse familie met 4 volwassene die amper Engels konden en 20 kinderen! Die dan braaf om de beurt beginnen met huilen...
Eenmaal in Canada verliep het vlotjes, was rond 11 uur bij mijn verhuurster; Jane. Heel aardig vrouwtje, ze bood me ook al meteen drinken aan en ze had een briefje klaar liggen voor alle dingen in en om het huis. Uurtje erna lag ik toch wel echt op een oor, ik was op.
De volgende ochtend wakker geworden door de verwarming. Ze hebben hier geen gewone verwarming, maar een soort blaas verwarming. Dus gewoon een rooster waar warme lucht uit komt en die staat natuurlijk recht op het bed gericht, dus het voelde 's ochtends of iemand een fohn tegen mijn gezicht aan hield van 22 graden! Dus ben ik maar opgestaan en Jane had een pannetje klaar gezet zodat ik een eitje kon bakken aangezien ik wel honger zou hebben. Nja heb het braaf bij een getoaste boterham met jam gehouden. Toen zag ik voor het eerst in mijn leven een zwarte eekhoorn! Ik heb er inmiddels een foto van dus die zal ook spoedig verschijnen. Verder was het een redelijke saaie dag. Mijn spullen uitgepakt, met Christina (andere huisgenoot) een wandeling naar het werk gemaakt. Zij is ook heel erg aardig en werkt in hetzelfde ziekenhuis als ik. 'S avonds heb ik via internet maar rustig een filmpje gekeken aangezien ik toch geen plannen had. Ik durfde niet zo goed zelf door de stad te banjeren, Toronto is namelijk echt eng groot en aangezien ik in Lierop al kan verdwalen.. Ook had ik wat boodschappen gedaan, maar niet alleen Toronto is groot, de pakken vruchtensap zijn groot, de pakken ontbijtgranen zijn groot en de koelkast waar alles in moet is ook groot. Dan heb ik het nog niet gehad over onze kat. Ja er woont hier een kat en Jane is er helemaal weg van. Echt een katten mens, zit je bij mij een beetje aan het verkeerde adres en Christina is allergische voor katten dus dat is een mooie combinatie ;). Maar goed dat beest is zo log als een walrus, dat is niet normaal! Ik ga er nog een foto van maken, en die volgt ook snel!
Zonder dat ik iets spectaculairs heb meegemaakt is het toch al een behoorlijk verhaal.. Maar goed zondag hadden we lunch bij een Italiaans meisje dat hier ook gewoond had. Ze had echt super lekker lunch gemaakt (gnoci!) en ze was ook aardig, ze werkt ook bij ons in het ziekenhuis. 's avonds had Jane gekookt voor ons en voor de buren, dat was ook lekker en gezellig. Fijn om wat aanspraak te hebben en om in ieder geval te weten dat je altijd bij de buren aan kan kloppen mocht er iets gebeuren.
Maandag was mijn eerste stage dag, ik ben samen met Susan (Duitser zit ook in Maastricht op school maar is al aan het afstuderen, dus zit al sinds november hier) naar de les gelopen. Daar heb ik mijn stage begeleidster ontmoet, die voornamelijk erg druk is. De hele dag lessen gevolgd. Tijdens de lunch even naar het lab gelopen, maar natuurlijk was er die dag nog iemand begonnen en was er geen bureau meer vrij voor mij. Dus dat duurt nog wel een week voordat ze iets hebben. Verder heeft Marianne (mijn stagebegeleidster) geen tijd dus moet ik me deze week zelf wat bezig houden met literatuur en volgende week gaan we beslissen wat we gaan doen en die week erna gaan we echt aan het labwerk beginnen.Dus dat was het wel zo'n beetje. Vandaag de hele dag wat zitten lezen en aantekeningen maken. Ach zo gaat het meestal wel dus kan niet zeggen dat ik erg geshockeerd ben.

Jane vertrekt morgen naar Sicilie (of hoe je dat ook schrijft) en blijft dan 2 weken weg dus dan moeten wij voor het beest zorgen. Misschien dat ik dan wat spannendere avonturen te vertellen heb.

Al met al is het alweer een heel verhaal geworden. Dus tijd om er een eind aan te breien en lekker te gaan badderen :D! Oh en nog een plus puntje, we hebben een schoonmaakster!! Dus geen gepoets voor het komende half jaar-hihi!!

Liefs,
Anne