Groen groen hardstikke groen!

Hier zitten we dan weer met een kopje groene thee, een zelfgemaakte chocolate-chip koekje alle bezonderheden van de afgelopen maand in Nirwana te lezen (bedankt voor het boekje ;)). En dan maar klagen dat we het toch zo slecht hebben ;).
Moet weer even graven in mijn geheugen wat ik ook alweer gedaan heb afgelopen week. Het meest belachelijke feest allertijden gevierd natuurlijk - St. Patricks day. Nou weten de meeste mensen ook niet precies wat we met carnaval of Pasen ook alweer vieren maar ik ben over St. Patricksday niks wijzer geworden dan: Groene heilige Ier. Maar goed wat men al niet verzint om te gaan drinken-dit zijn de dingen waar ik niet over klaag! Dus afgelopen donderdag was het zover, na de optocht van zondag dacht ik er wel klaar voor te zijn. Dus na het werk samen met een medestudent en zijn vriendin door naar de kroeg. Zijn vriendin die feilloos op minimaal 10 cm hoge hakken liep, baart me wel enigzinds zorgen over mijn uitgaanstoekomst.. Maar goed rond zessen waren we in de kroeg en de eerste ronde om deze fantastische feestdag te vieren ga je natuurlijk voor een groene guiness! Ze hadden een soort sapje (puur chemische kleurstof) wat ze overal in konden doen en daarmee elk drankje groen konden toveren. Natuurlijk na een halve liter van die rommel was niet alleen je glas groen, maar je tong tanden en lippen begonnen ook wat bij te kleuren. Al had ik daar geen last van aangezien ik altijd bier drink met een kauwgom en daardoor de kleur niet blijft plakken! Maar het was druk het was gezellig en dit was de eerste kroeg waar de gemiddelde leeftijd 25 was in plaats van 45. Dus we gaan zo langzamerhand vooruit (baby-stapjes). Na het 2e groene biertje kon ik ook wel een groen shotje gebruiken, Susan -die normaal niet drinkt- had daar ook wel oor naar. Natuurlijk moest dit shotje wel puur gedronken worden anders zou het niet meer groen zijn. Mijn labgenoot was inmiddels al 'tipsy' zoals hij het zelf verwoorden. Al hebben we hem na 2 hele biertjes (ja moet niet gekker worden hé :S) toch zover gekregen dat hij een shotje mee deed. Bef en klef (ook wel bekend als het Franse paartje) waren inmiddeld ook gearriveerd en hebben ook een paar drankjes en shotjes meegedaan. Jammer genoeg was het rond 10 toch wel echt tijd om te gaan, tja het zijn een beetje sissy's hier. Ik heb wel enkele zwaardere/sloperende donderdag avonden gehad. Maar desondanks was het gezellig, er was een goede sfeer en het bier smaakte goed!
Het nadeel van zo'n avond is dat er altijd een ochtend na komt. De wekker ging en toen dacht ik: 'oeh ik weet niet zo goed hoe ik me voel'. Toen ik eenmaal op was ontbeten had en naar het werk liep dacht ik: 'ooh het gaat prima!' Eenmaal op het werk aan het werk dacht ik: 'oeh heb me toch wel eens beter gevoeld'. Maar toen kwam onze indische lunch maaltijd. Zouden we eigenlijk op donderdag doen maar toen wilde de rest naar de Japanner dus hebben we donderdag japanner gedaan en vrijdag maar Indisch. Ooh en ik had er zo'n zin in en het smaakte zo goed. Het smaakte naar meer en meer. Tot ik natuurlijk veelste veel had gegeten en de rest van de middag ziek was van de hoeveelheid voedsel dat ik naar binnen had gewerkt. Zoveel dat boertjes laten zelfs pijn deed. Eenmaal thuis was ik nog een beetje misselijk en toen had mijn landlady wat buren op bezoek. Die -natuurlijk- een afhaalmaaltijd gingen bestellen, drie keer raden wat ze besteld hadden. Indisch natuurlijk.. Oh wat fijn wat fijn om dan weer in die lucht te zitten. Maar goed ik had muffins bakken op het programma staan omdat ik die de volgende dag mee wilde nemen. Tja net als in Nieuw-zeeland valt het nog niet zo mee om te bakken met Engelse recepten of Engelse producten. Dit keer had ik teaspoon en tablespoon omgewisseld. Oftewel 2 eetlepels baksoda in plaats van 2 theelepels baksoda. Oftewel die reuze muffins waren gruwelijk goor-zo zout dat de frietjes van de Mac erbij in het niets vallen. Dus die maar weg gegooid en gaan slapen. De volgende ochtend vroeg opgestaan en gekeken of ik niet iets kon maken met wat er nog in huis was. Ja hoor chocolate-chip koekjes. Persoonlijk niet mijn favoriet maar goed ik hoefde er in ieder geval geen boodschappen voor te doen. Dus om 8 uur 's ochtends flink aan het bakken geslagen en deze smaakte verekkes goed! Nog wat dingen voor het werk gedaan en 's middags hadden we een dagje maple-syrup-festival op het programma staan. Stephen en zijn vrouw/vriendin (ze zijn officieel niet getrouwd) zijn met mij en Susan naar een soort maple-three boerderij gegaan. Het was een super mooie dag alleen wel nog koud (tegen het vriespunt) en het was er loei druk omdat alle kinderen vakantie hadden. Aangezien ik al zo'n kindervrind ben, was dit een extra aangename verrassing. Plus het feit dat deze kinders hyper waren van de suiker (maple syrup is 66% suiker). TOP!
Maar goed we hebben een ritje in een onverdekte huifkar gemaakt, erg spectaculair! en een tour met een gids gehad over hoe maple syrup gemaakt werdt en wordt. Dat was wel heel leuk. Mochten het sap rechtstreeks van de boom proeven al smaakte dit gewoon als water. Zit maar 3% suiker in, en om tot maple syrup te komen (66%) suiker moeten ze al het water verdampen. Dit zorgt er dus voor dat je 40 emmers sap nodig hebt om 1 emmer siroop te maken. Daarom is het ook een duur product. Aan het einde kregen we ook nog een shotje maple-syrup. Dit was wel echt super lekker, dus daarna in het winkeltje maar een lekkere plak-lolly gekocht. De tour eindigt niet voor niks bij het winkeltje.. Met een goede 2 uur hadden we het wel gezien. Dus werden we gedropt bij een overdekt winkelcentrum zodat we nog wat konden shoppen. Tja de dag was inmiddels toch al gebroken, dus dan maakt het toch niet meer uit. Daar nog een iets te kleurrijke schoudertas gekocht. Maar goed die dagjes-rugzak van mij is echt een beetje te veel van het goede. Voor werk is het prima, want mijn laptop kan erin plus andere school dingen. Maar voor een dagje uit-winkelen of weet ik wat is deze echt niet geschikt. Dus ik was bij met deze noodzakelijke aankoop. Tja en aangezien de dag toch al gebroken was zijn we ook maar bij de Japanner gestopt voor een een avondmaaltijd. Daarna was het wel goed geweest, lekker gebadderd en nog wat werk gedaan voor stage. De zondagmiddag nog de hele dag aan stage gewerkt (en jullie maar denken dat ik hier vakantie aan het vieren ben.. pffj!). 's avonds hadden we afscheidsdineer voor Christina. Dus onze landlady had gekookt voor mij Christina haarzelf en het Italiaanse meisje waar wij ooit zijn geweest voor lunch. Dat was leuk en voornamelijk lekker!
Maandag heerlijke ellende dag gehad. Al het werk met de chinees kon de prullenbak in. Ergens in de afgelopen 3 weken werk is er iets misgegaan (waarschijlijk wel meer dan 1 ding, maar goed...). Dus mijn cellen hebben de behandeling niet overleefd. Vervelend, hier over gehad met mijn begeleidster die dan kei fijn zegt om 4 andere experimenten in te zetten om ervoor te zorgen dat ik binnen 2 weken sowieso mijn cellen heb. Het is werk wat allemaal minimaal 5 dagen duurt, dus ik moet waarschijnlijk in het weekend ook naar het werk komen-bluh. Ik vind het echt niet erg om hard te werken maar gister had ik wel zoiets van: vrouwke er zijn grenzen. Maar goed alles braaf ingezet en we zien wel hoe ver we nu komen. Thuis verblijdt met een zonnestraaltje ;) en dan is het ook allemaal weer goed. Kop thee koekje erbij en een spannende aflevering van House nog wat werk gedaan en weg is de stress. Vandaag had Susan haar presentatie voor mensen van ons lab en een ander lab. Dat ging erg goed, dus dat moest 's avonds gevierd worden. Voor het eerst in mijn leven in een Maleisie's restaurant geweest. Maar ook dat smaakt veelste goed! Plus bef en klef wilde zaterdag gaan 'clubben' oftewel ik moet nog sletten-schoenen gaan shoppen voor die tijd en dan gaan we eens ouderwets de bloemetjes buiten zetten. Hopelijk daarover meer volgende week!
Liefs,

Anne