Workin' nine-to five: Yeah I wish!

Inmiddels kan ik weer gewoon op een stoel zitten en zijn alle krampjes, blaren en blauwe plekker weggetrokken. Ik ben zelfs al zo ver dat ik enigsinds kan lachen om het fiets avontuur. Nog niet heel hard maar maar gniffelen in het vuistje-ik heb het maar toch mooi gedaan!

Iets wat meer om te huilen is dan om te lachen, is het labwerk. Vorige week dinsdag weer een hele rits experimenten gestart, nu moet alles goed gaan want ik heb geen tijd om dingen over te doen. Ik heb afgelopen week mijn cellen gevalideerd. Dat wil zeggen dat ik bekeken heb hoe goed mijn drie targets geblokkeerd worden. Gelukkig is dat dit keer dus wel goed gegaan. Je ziet een duidelijk gebrek aan target in mijn cellen. Wat ik verder nog gestart heb is de validatie van de screen. Dus voordat ik hier kwam is er een screen gedaan met 80,000 targets die geblokkeerd waren. Dus in totaal 80,000 verschillende cellen en toen hebben ze gekeken welke cellen wel overleven in normale zuurstof condities maar niet overleven in zuurstof arme condities. Dat zijn dus eventuele interessante targets voor drug. Cellen die niet overleven in normale zuurstof condities zijn niet perse tumour specifiek, dus dat is niet interessant, snapte?
Enfin, ik moet mijn cellen dus 2 weken lang kweken onder 21%, 1% en 0.2% zuurstof. In totaal heb ik 7 verschillende cellen 2 per target en 1 controle. In 3 verschillende zuurstof condities, dus dat zijn in totaal 21 cellijnen. Oftwel een klote werk. Elke keer als ik mijn cellen doe splitsen en weer in een nieuw buisje doe moet ik de overige cellen die ik niet terug zaai, gebruiken om te bepalen of mijn targets nog steeds geblokkeerd worden. Die targets moeten op RNA en op eiwit niveau getest worden. Plus 2x per week moeten die cellen gesplits worden, dus eventjes snel 21 (cellen)* 2 (RNA & eiwit) * 2 (keer/week) * 2 (weken) = 168 monsters die getest moeten worden.Eiwit en RNA testen kosten me allbei 2 dagen, plus dan heb ik het nog niet over het analyseren van de data. Wederom hier ook grote mond, ik kan dat wel. Het valt nu toch wel beetje tegen. Plus de cellen groeien niet goed, wat een goed teken is, maar daardoor heb ik ook erg weinig RNA eiwit wat natuurlijk niet erg practisch is.. Hier heb ik dus zo'n beetje afgelopen week mee geklooid.

Vrijdag hadden we gelukkig een fisje op de planning staan. Kaitlyn werd 24 jaar. Nu denk je wie is Kaitlyn, eerlijk is eerlijk ik heb eigenlijk geen flauw idee. Ik heb haar 2 keer gezien en volgens mij nog geen 3 zinnen tegen gezegd. Het is een van de Canadeese vrienden die Susan, en bef & klef tijdens een oudjaarsfeestje hebben leren kennen. Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten, het zou in een hotelkamer beginnen en daarna zouden we door naar de kroeg gaan.. Ik vond het allemaal prima, zolang er wat alcoholische versnaperingen zijn vermaak ik me toch wel. Dus na het werk direct door naar het winkelcentrum, daar bef en klef ontmoet. Cadeautje gekocht en wat gegeten en daarna door naar het feestje. Wij waren de eerste die arriveerde, maar al snel werd het behoorlijk druk. Het was een typisch amerikaans feest, iedereen neemt zn eigen alcohol mee, er zijn van die rode plastic bekers en cupcake's. Eerst even rustig gezeten en de kat uit de boom gekeken. Braaf wat foto's gemaakt met de dames en gewoon wat zitten kletsen. Daarna kwamen er wat 'Nederlanders' binnen. Hun overgroot ouders en ouders waren Nederlands maar zelf geboren en getogen in Canada. Ze waren al wel 6 keer in Nederland geweest hoor! Maar nog nooit carnaval gevierd,dus hoe dan ook dat telt gewoon niet! Het auwehoeren was dus officieel gestart, het begon ook aardig druk te worden en op een gegeven moment was het tijd om naar de kroeg te gaan! Dus met de metro een paar blokken verder en hoppekaa de dansvloer op. Het was echt een super relaxte avond en een skon feestje. Susan was voort gebroken, dus toen zijn we naar huis gegaan. Ik was toch wel enigsinds tipsy, heb volgens mij de hele weg terug lopen klagen over onze bazen en wat ik allemaal wel niet tegen hun zou zeggen.. Tja misschien toch wel iets meer tipsy dan dat ik dacht.
Zaterdagochtend ging de wekker, maar ik was er echt nog niet klaar voor, dus maar een uur verzet. Echt voor mijn gevoel 10 minuten later ging dat ellendige ding WEER af-da geloof je toch niet! Toch maar opgestaan, had ik natuurlijk ook geen ontbijt. Ja kiwi's en yoghurt maar geen ontbijtgranen. Dus eerst naar de supermarkt, ooh wat voelde ik me goor en brak. Dat was wel goed voor het boodschappen mandje wat ik had alleen maar gezonde dingen gekocht. Toen wilde ik naar het werk, maar ik had geen liftpas, of ja die had ik wel, maar die lag op het werk. Ik had alleen mijn geld en mijn rijbewijs meegenomen vrijdag avond. Dus moest ik eerst langs Susan en daarna kon ik door naar het werk. Ooh pffj zuch kreun en steun ik had het zwaar. Tegen 11-en toch op het werk beland. Hier nog wat werk gedaan en pas toen het 3 uur was (de magische tijd) werd het wat beter. Nog tot 'n uur of 7 gebleven en toen toch maar echt opgehouden. Zondag weer gewerkt, dit keer wat eerder begonnen en wat eerder opgehouden. Hierna met Susan afgesproken om wat te eten en een filmpje te pakken. Die zat er helemaal doorheen, die was met statistiek bezig en kwam er niet uit. Dus die had al een lekkere jankochtend achter de rug. Hahah fijn zo'n buitenland stage! Hahah maar goed het eten en de film deed ons beide goed. We hadden Hanna gezien, was ook nog een goede film ook.
Gister de resultaten van het weekend bekekend, poep natuurlijk. De cellen groeien niet goed waardoor het verzamelen van samples voor RNA en eiwit erg moeilijk is. RNA is zo weinig dat je het niet ziet en dan is het heel moeilijk te zuiveren en als het niet zuiver is krijg je hele lage waarden, die niet representatief zijn. Dus maar opnieuw proberen te zuiveren, maar omdat het zo weinig is, ben ik het 'kwijt' geraakt. Schoot allemaal niet op, dus besloten om dat hele stuk te skippen en alleen maar samples voor eiwit te verzamelen. Hier was mijn begeleidster het gelukkig mee eens. Dat scheelt dus ook meteen heel wat werk! Verder is het weer hier momenteel heerlijk!! 30 graden en volle bak zonneschijn! Zit voornamelijk de hele dag binnen, maar maandag na het werk vroeg Dan of we mee gingen frisbee-en. Dat wordt elke week door iemand van mijn organisatie geregeld. Daar hadden Susan en ik wel oor naar, dus hebben we 1.5 uur gefrisbee-ed (klote woord..)Natuurlijk in onze lange boks want hier waren we niet op voorbereid. Natuurlijk ook super slecht hierin, ik heb zogenaamde 'pudding in mijn handen, handen'. Ach ja, je kunt niet alles hebben en eventjes 1.5 uur rond rennen had ik wel nodig, dus hopelijk kunnen we dit volgende week weer doen! Verder vandaag lekker gewerkt, er was een algemene labavond-drankje. Alleen dit heb ik bewust geboycot. Als ik in het weekend moet werken ga ik niet in mijn vrije tijd nog gezellig zitten doen met de bazen. Stug als ik ben kom ik dan ook echt niet. Werd nog wel gebeld door de labmanager dat de bazen weg waren dat ik nu wel kon komen, maar toen was ik al thuis. Ik ga tijdens mijn vakantie hier wel weer trainen voor mijn alcohol tolerantie!
Ooh en er zit een wasbeer bij ons! Mijn kamer is dus half onder de grond en de raampjes die erin zitten zitten op grond niveau. Ik heb dus 1 raam altijd open staan (bij mijn bed) en daar hoor ik 's nachts dus dat beest. Grommen, hijgen en rommelen. Ik ga nog een keer proberen om er een foto van te maken! Oke batterij is bijna leeg moet nu ophouden! Weltruste!
Liefs,
Anne